De zorginkoop op kwaliteit komt nog onvoldoende van de grond. Op verschillende zorgmarkten zijn er te weinig prikkels voor zorgverzekeraars om effectief zorg in te kunnen kopen. Deze markten zijn bijvoorbeeld onvoldoende transparant. Daarnaast contracteren zorgverzekeraars nauwelijks selectief, maar experimenteren ze met het sturen van hun verzekerden naar voorkeursaanbieders. Dit blijkt uit de monitor zorginkoop zorgverzekeraars van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). In deze monitor is de zorginkoop door zorgverzekeraars in kaart gebracht. Het monitoren van de zorginkoop helpt de NZa bij het bepalen op welke markten zij zich in het belang van de consument moet richten.

Onvoldoende prikkels
Uit de monitor zorginkoop blijkt dat op verschillende zorgmarkten de prikkels onvoldoende zijn voor zorgverzekeraars om kwalitatief goede zorg in te kunnen kopen. In transparante markten als de farmacie en het vrije deel van de ziekenhuiszorg zijn er wel voldoende prikkels. Andere markten, zoals de huisartsenzorg zijn complex en weinig transparant. Dat maakt het voor verzekeraars lastig om in te kopen op basis van kwaliteit. De NZa gaat in overleg met verzekeraars en zorgaanbieders om de prikkels te verbeteren, om kwaliteit en keuzeinformatie transparanter te maken. Daarnaast bekijkt de NZa wat het effect zou zijn als zorgverzekeraars meer financieel risico zouden lopen. Op sommige zorgmarkten zoals de GGZ worden zij nu grotendeels gecompenseerd voor tegenvallende zorgkosten door de risicoverevening achteraf. Als deze wordt afgebouwd, worden zij gestimuleerd om effectiever zorg in te kopen.

Nauwelijks selectief contracteren
Uit de monitor blijkt verder dat de zorgverzekeraars zich nauwelijks richten op selectief contracteren. Ze willen hun verzekerden vooral helpen bij het maken van een keuze voor een zorgaanbieder. Sommige zorgverzekeraars verstrekken kwaliteitsinformatie en laten hun verzekerden zelf kiezen. Anderen selecteren zelf voorkeuraanbieders en/ of schelden het eigen risico kwijt als hun verzekerde kiest voor deze voorkeuraanbieders. De keuze voor een bepaalde manier van sturen hangt vooral af van hoe de verzekeraar de bezwaren van de consument tegen selectie van het zorgaanbod inschat. Ook geven zij aan niet op de stoel van de zorgaanbieder of verwijzer te willen gaan zitten. De NZa heeft er geen bezwaar tegen dat zorgverzekeraars hiermee experimenteren, maar ze wil vooral dat zij resultaten boeken. Door hun verzekerden naar voorkeuraanbieders te sturen stimuleren de zorgverzekeraars minder goede zorgaanbieders om ook kwaliteit tegen een goede prijs te leveren.

Bron:
NZa

Op 1 mei 2009 waren 152 duizend inwoners van Nederland niet verzekerd tegen ziektekosten. Dat is bijna evenveel als een jaar eerder. De verdeling van deze onverzekerden naar geslacht en leeftijd is ook nauwelijks veranderd.

Verschillen herkomst
Naar herkomst zijn er wel verschillen. Het aantal onverzekerde autochtonen is van mei 2008 tot mei 2009 met bijna 6 duizend afgenomen, terwijl het aantal onverzekerde allochtonen met ruim 5 duizend toe nam. Op 1 mei 2009 was 0,3 procent van de autochtonen onverzekerd, tegen 3,5 procent van de allochtonen. De toename van het aantal onverzekerden onder allochtonen komt geheel voor rekening van de eerstegeneratieallochtonen. Onder de tweedegeneratieallochtonen nam het aantal onverzekerden met ruim duizend af. Sinds de invoering van de Zorgverzekeringswet op 1 januari 2006 zijn er 53 duizend personen die op alle peilmomenten onverzekerd waren.

Wantbetalers
Naast de onverzekerden zijn er ook mensen die wel zijn verzekerd tegen ziektekosten, maar de premie niet betalen. Eind 2009 waren er 318,5 duizend wanbetalers, dat zijn er bijna 62 duizend meer dan eind 2008.

Bron:
CBS.nl

Mensen met een laag socio-economisch profiel hebben 14 keer meer kans op tandbederf. Dit is één van de meest opvallende resultaten uit de nieuwe studie van de Belgische Onafhankelijke Ziekenfondsen “Naar een gerichte preventiestrategie in de mondzorg”. Zij lanceren dan ook een vernieuwend voorstel: “het individueel aangepast preventief zorgtraject.”

Meer preventie
De conserverende verzorging vertegenwoordigt 52% van de uitgaven voor tandverzorging in de verplichte ziekteverzekering, terwijl slechts 19% van diezelfde uitgaven naar preventie (verzorging en raadplegingen) gaat. Volgens de Onafhankelijke Ziekenfondsen is het mogelijk om deze curatieve uitgaven aan te pakken dankzij een uitgekiende preventieve benadering en een efficiënter gebruik van de middelen.

Resultaten baren zorgen
Uit het onderzoek, onder leiding van Professor Dr. J. Vanobbergen (UGent) en Dr. Ann Ceuppens van de Onafhankelijke Ziekenfondsen, blijkt dat:

• Het risico op cariës zeer variabel is: tussen 3 en 96%.
• Mensen met een laag socio-economisch profiel 14 keer meer kans hebben om te behoren tot de hoge risicogroep op cariës en 6 maal meer kans tot de middenrisicogroep.
• Het mogelijk is om een risicoprofiel op te stellen per patiënt, op basis van 4 parameters (oorzaken van tandbederf) die variabel zijn naar gelang het individu: het dieet, de bacteriën, de gevoeligheid van de tanden en de individuele omstandigheden (voorgeschiedenis qua cariës en de algemene gezondheidstoestand).

Voorstel: het individueel aangepast preventief zorgtraject voor tandzorg
De Onafhankelijke Ziekenfondsen pleiten, gezien de nauwe relatie tussen het risicoprofiel en de sociale en economische context van de patiënt voor de invoering van een preventief zorgtraject, toegespitst op duidelijk identificeerbare risicogroepen. Zij zijn tevens voorstander van het afstemmen van de terugbetalingniveaus op de inspanningen waarmee de verzekerde de preventieve maatregelen opvolgt. Dit sluit aan bij de ideeën van de Onafhankelijke Ziekenfondsen rond empowerment van de patiënt (de patiënt neemt zijn eigen gezondheid in handen door het verhogen van zijn kennis en actievermogen).

Bron:
Onafhankelijke Ziekenfondsen-Mutualités Libres /verspreid door Belga Media Support
Express.be

Mensen riskeren hun gezondheid door hun tandenborstel te bewaren in de badkamer waar ook een toilet is. Zo kunnen deze namelijk besmet raken met tal van gevaarlijke bacteriën, dat beweren onderzoekers althans.

Bacteriën kunnen namellijk tot bijna twee meter reizen nadat er werd doorgespoeld. Als je weet dat drie op de vier tandenborstels open en bloot bewaard worden en één op de twee op 1 meter van het toilet staat, dan is de kans groot dat deze beestjes die hier huizen uiteindelijk in je mond belanden.

Onderzoekers aan de universiteit van Manchester ontdekten dat meer dan 100 miljoen bacteriën kunnen leven op een tandenborstel, waaronder de E.coli, stafylokokken, streptokokken en candida. Onderzoeker Louise Baglole: ,,Het is onrustwekkend als je nadenkt welke bacteriën huizen op tandenborstels van heel wat gezinnen.”

Bron:
Algemeen Dagblad

Orthodontisten verdienen vermoedelijk veel meer dan het gemiddelde norminkomen van euro 140.000, dat de overheid heeft vastgesteld. Het is voor de PvdA aanleiding om een spoeddebat te vragen in de Tweede Kamer.

Het Financieele Dagblad meldt na eigen onderzoek dat orthodontisten vermoedelijk veel meer dan het norminkomen verdienen. Toezichthouder de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) heeft onderzoeksbureau Conquaestor ingeschakeld om te achterhalen hoeveel orthodontisten precies verdienen.

Kamervragen PvdA
De Tweede-Kamerfractie van de Partij van de Arbeid heeft om een spoeddebat in de Tweede Kamer gevraagd.
Eelke van der Veen, woordvoerder Zorg van de PvdA, noemt de winsten die orthodontisten maken ‘schandalig.’ ‘Dit is echt onaanvaardbaar. En dat in een tijd dat we elke euro om moeten draaien in de zorg.’ De PvdA maakt zich al langer grote zorgen over de hoge inkomens die worden verdiend door sommige medisch specialisten. ‘Er kan niet genoeg onderzoek worden gedaan naar de inkomens van specialisten,’ aldus Van der Veen.

Kamervragen SP
Ook de Socialistische Partij (SP) gaat mondelinge vragen stellen aan demissionair minister Klink. SP-Tweede-Kamerlid Henk van Gerven: ‘Wij staan op het standpunt dat in de publieke sector niemand meer mag verdienen dan de minister-president behoort te verdienen. Dat geldt ook voor orthodontisten die verzekerde zorg bieden. Inmiddels heb ik mondelinge vragen aangemeld voor morgen voor minister Klink. Hij moet zo snel mogelijk ingrijpen om dergelijke zelfverrijkingspraktijken tegen te gaan.’

Balanstotaal
De meesten van de naar schatting 250 orthodontisten hebben hun praktijk ondergebracht in een besloten vennootschap(bv). Daarboven staat vaak een holding. Het FD bekeek van 130 orthodontisten de jaarverslagen van hun bv’s en holdings.
Het gemiddelde balanstotaal bedroeg bijna euro 2 mln. Vijfentwintig bv’s hebben een totaalbalans van meer dan euro 3 mln. Dat vermogen kan deels worden gebruikt voor de pensioenopbouw; er zijn echter ook orthodontisten met een aparte pensioenbv.

Uit gesprekken met enkele (ex)orthodontisten blijkt dat in de sector veel meer wordt verdiend dan het gemiddelde norminkomen van euro 140.000. Volgens de NZa en de Nederlandse Maatschappij voor Tandheelkunde kan dat inkomen inderdaad substantieel stijgen door efficiënter te werken in grotere praktijken met meer dan drie stoelen, waarbij een groot deel van de handelingen wordt verricht door assistenten. Volgens (ex)orthodontisten zijn inkomens van euro 250.000 tot euro 600.000 niet uitzonderlijk.

Algemene reserves
Naast die reguliere inkomsten groeien de algemene reserves van de onderzochte bv’s met bedragen die jaarlijks kunnen oplopen van euro 50.000 tot wel euro 200.000 en meer. Een aantal vennootschappen keert bovendien dividend uit. FD onderzocht de jaarrekeningen van zeventien van die bv’s. Die keerden de afgelopen drie jaar hun grootaandeelhouder (de orthodontist) jaarlijks gemiddeld een kleine euro 200.000 uit.

De Wet Marktordening Gezondheidszorg, sinds 2006 van kracht, biedt de NZa voor het eerst de bevoegdheid om het aanleveren van gegevens door orthodontisten af te dwingen. Orthodontisten die niet aan het onderzoek van de NZa en Conquaestor willen meewerken kunnen een dwangsom opgelegd krijgen die kan oplopen tot een maximum van euro 500.000. De NZa verwacht in april het onderzoek af te ronden.

Bron:
fd.nl

Vanwege haar 5-jarig bestaan heeft Vallei Tandartsen zaterdag 27 februari jl. met zeven tandartsen belangeloos de gebitten behandeld van een dertigtal sociaal-economisch zwakkeren uit Veenendaal en omgeving. Vallei Tandartsen werkte in dit project samen met Tandprothetische Praktijk Veenendaal en Kwintes Zuid-Oost Utrecht, een organisatie die sociaal-economisch zwakkeren opvangt en begeleidt.

Enkele weken geleden al inventariseerde Vallei Tandartsen de gebitsproblemen van de door Kwintes geselecteerde groep, waardoor het team afgelopen zaterdag gericht aan de slag kon. Johan Oost, teamleider van Vallei Tandartsen en initiatiefnemer van het project: “Vanwege ons 5-jarig jubileum wilden we iets doen voor de gemeenschap in Veenendaal. Vandaar de belangeloze behandeling van sociaal-economisch zwakkeren met echt grote gebitsproblemen. Om die doelgroep ook daadwerkelijk in onze stoelen te krijgen, hebben wij de selectie overgelaten aan Kwintes.”
Dat de tandartsen van Vallei Tandartsen niet de gezondste gebitten zouden aantreffen, was wel te verwachten. Maar van wat zij te zien kregen tijdens de inventarisatie, zijn zij toch wel geschrokken. Johan Oost: “Een aantal gebitten was er zo slecht aan toe, dat we nu niet meer konden doen dan het trekken van tanden en kiezen en prothesen plaatsen. Daarvoor werkten we samen met Tandprothetische Praktijk Veenendaal, waar men de afgelopen weken al druk bezig is geweest met het maken van de prothesen. Van de geselecteerde groep waren tijdens de inventarisatie al gebitsafdrukken gemaakt, zodat we de prothesen op 27 februari klaar hadden. Daardoor hoefden we die dag alleen maar te trekken en konden we direct daarna de prothesen plaatsen, zodat bijna iedereen met een verzorgd gebit de deur weer uit is gegaan. Maar er zijn ook mensen die verdere behandeling nodig hebben en nog een keer terug moeten komen.”

Voldoening
Dat de gebitten van de groep sociaal-economisch zwakkeren zo slecht zijn, komt volgens Johan Oost doordat de meeste tandheelkundige behandelingen niet meer in het basispakket zitten. Hij legt uit: “Veel mensen, en zeker de groep die wij in het kader van ons jubileum behandelen, sluiten geen aanvullende verzekering voor tandheelkunde af. Vaak omdat voor hen de kosten voor de basisverzekering al te hoog zijn. Ze kiezen dan bijvoorbeeld eerder voor het laten trekken van tanden dan voor de duurdere wortelkanaalbehandeling. Of men gaat helemaal maar niet meer naar de tandarts. Met de gevolgen zoals wij die nu hebben kunnen zien. Dat we nu als Vallei Tandartsen iets voor deze groep hebben kunnen doen geeft dan ook veel voldoening.”

Bron:
Medical Facts
Jeronimus & Company

‘Meer dan de helft van de kinderen van 5 jaar heeft meer dan twee gaatjes in zijn of haar mond. Dat is nogal wat’, stelt Nynke Blanksma, docent kindertandheelkunde en cariologie aan het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG). Ook worden veel gaatjes niet behandeld. ‘Het is slecht gesteld met het kindergebit in Nederland.’ Hoog tijd voor meer bewustwording bij de ouders dus.

Ouders hebben vaak een gaaf gebit
In de jaren zeventig ging de campagne ‘Snoep gezond, eet een appel’ van start. Met succes: de aandacht voor mondgezondheid vergrootte. Blanksma: ‘De jaren daarna ging het goed, mede door het sterk toegenomen gebruik van fluoridetandpasta, maar waarschijnlijk is daardoor de aandacht verslapt. Gaatjes lijken de wereld uit. Ouders hebben vaak zelf een (bijna) gaaf gebit en denken dat hun kinderen dat dan automatisch ook hebben.’ Deze houding is volgens haar merkbaar aan verschillende dingen. Zo kregen kinderen vroeger fruit of hartige dingen mee naar school. Nu zijn traktaties vaak weer zoet.

Hou je mond gezond
Blanksma: ‘Het is belangrijk dat ouders hun kinderen al op jonge leeftijd bewust maken van hun gebit.

Twee keer per jaar naar de tandarts en twee keer per dag twee minuten poetsen.’ Om deze boodschap kracht bij te zetten ging eind vorig jaar de campagne Hou je mond gezond van start ( www.houjemondgezond.nl ). Alle scholen en peuterspeelzalen in Nederland ontvingen een lespakket met tips over goede mondverzorging. Een bezoekje van tandarts of mondhygiënist maakt de les compleet.

Praktische tips
De tips zijn praktisch en laagdrempelig, volgens Blanksma. ‘Eigenlijk weet iedereen dat het belangrijk is om je gebit goed te verzorgen, maar in de praktijk valt er het nodige te verbeteren. Zo laten veel ouders hun peuters al zelf hun tanden poetsen. Prima, vindt Blanksma, maar vergeet niet om dan nog even goed na te poetsen. ‘Eigenlijk moet je blijven napoetsen tot het kind zo’n tien jaar is. Tot die tijd kunnen kinderen het gewoon nog niet zelf. Die beweging is te fijn voor hun motoriek.’

Verstandig eetpatroon
Tandarts Frederik Parrée hecht daarnaast veel waarde aan een verstandig eetpatroon: ‘Geef je kind niet meer dan zeven eet- of drinkmomenten op een dag. Dat betekent dus drie volwaardige hoofdmaaltijden en maximaal vier tussendoortjes, inclusief drankjes en fruit. Daarbij is het beter om in één keer alles op te eten of te drinken, want dan krijgt het gebit in de uren daarna de tijd zich rustig te herstellen van al die zuuraanvallen.’

Jonge kinderen
Met de campagne hopen Blanksma en Parrée dat met name ook ouders van heel jonge kinderen worden bereikt. Blanksma: ‘Al op het consultatiebureau zou het belang van een goede mondverzorging moeten worden aangestipt.’ Die verzorging begint al bij het eerste tandje, legt Parrée uit: ‘Van het eerste tandje tot twee jaar is het belangrijk om elke dag te poetsen met speciale peutertandpasta. Vanaf twee jaar is het belangrijk om per dag een tweede poetsmoment toe te voegen. Vanaf vijf jaar moet er met kinder- of volwassentandpasta met extra fluoride worden gepoetst.’

Richtlijnen kinderbehandeling
Ook kunnen tandartsen nog wel een steuntje in de rug gebruiken, merkt Blanksma. ‘Aan het eind van het jaar hopen we met richtlijnen te komen om tandartsen meer houvast te bieden bij het behandelen van kinderen. Kinderen behandelen is toch anders dan volwassenen. Kinderen liggen niet altijd even stil. Je moet er dus wel gevoel voor hebben. Of in elk geval de tijd.’ Heeft een tandarts dat niet, dan is het volgens Blanksma zaak dat hij/zij kinderen goed doorverwijst. ‘Er zijn in Nederland veel tandartsen met affiniteit voor kinderen.’

Basisprincipes
Parrée: Eigenlijk zijn de basisprincipes heel simpel. Je moet rustig zijn, uitleg geven en eerlijk zijn. Niet zeggen dat het geen pijn doet, als dat wel zo is. Dan is het kind meteen het vertrouwen in je kwijt. Doe wat je zegt en zeg wat je doet. Dan ben je al een heel eind.’

Curriculum Vitae
Nynke Blanksma (1963, Franekeradeel) studeerde tandheelkunde aan de RUG. Ze is docent kindertandheelkunde en cariologie aan het UMCG/CTM en lid van het adviescollege Preventie Mond- en Tandziekten Ivoren Kruis, Daarnaast werkt ze mee aan de ontwikkeling van de Richtlijn Kindertandheelkunde van de NMT.
Frederik Parrée (1966, Emmeloord) studeerde tandheelkunde aan de RUG. Na zijn studie werkte hij in diverse tandartspraktijken in Friesland en is nu algemeen practicus in Zuidlaren. Hij is verbonden aan de opleiding Tandheelkunde en Mondzorgkunde van het UMCG/CTM als tandarts-docent met als speciaal aandachtsgebied kindertandheelkunde.