Proefschrift: Evalueratie van de lange termijn effectiviteit en neveneffecten van intraorale apparaten en CPAP-therapie
Op 28 november 2012 promoveert Michiel Doff aan de Universiteit van Groningen op het onderwerp: ‘Oral-Appliance therapy in Obstructive Sleep Apnea-Hypopnea Syndrome: long term efficacy and co-morbidity’. Dit schrijft de NVGPT.
Een samenvatting van het proefschrift
Slaapstoornissen komen regelmatig voor onder de algemene bevolking en kunnen ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid, het sociale leven en het dagelijks functioneren. Het Obstructief Slaap Apneu Syndroom (OSAS) is een slaapgerelateerde ademhalingsstoornis, die wordt gekenmerkt door intensief snurken en herhaaldelijke obstructies van de bovenste luchtweg tijdens de slaap. De obstructies van de bovenste luchtweg kunnen volledig (apneu) of gedeeltelijk (hypopneu) voorkomen. De ernst van de aandoening wordt meestal uitgedrukt in de apneu-hypopneu index (AHI), gedefinieerd als het gemiddelde aantal apneus en hypopnoeas per uur slaap en wordt beoordeeld middels een slaapregistratie (bijv. polysomnografie). Op basis van de uitkomst van dit polysomnografisch onderzoek, wordt OSAS geclassificeerd als mild (AHI 5-15), matig (AHI 15-30) of ernstig (AHI> 30).
Bij de behandeling van OSAS, staat de clinicus verschillende conservatieve, chirurgische of farmacologische behandelmodaliteiten ter beschikking. Als conservatief behandelen niet toepasbaar of ineffectief bleek bij OSAS patiënten, ging de voorkeur uit naar de behandeling middels continue positieve luchtwegdruk (Eng.; continuous positive airway pressure [CPAP]). Ondanks de hoge effectiviteit, kunnen patiënten door het belastende karakter van deze behandeling stoppen met de therapie of kan de therapietrouw te wensen overlaten. In de afgelopen decennia zijn intraoraal gedragen tandheelkundige apparaten gegroeid in populariteit als behandelalternatief voor CPAP. De meest voorkomende vorm van intraorale apparaten is het mandibulaire repositie apparaat (MRA). Een MRA is gericht op het verminderen van de bovenste luchtweg obstructies door het verplaatsen van de onderkaak en de daaraan gehechte weke delen naar ventraal en caudaal tijdens de slaap.
Tegenwoordig is behandeling met intraorale apparaten een effectief alternatief gebleken in de behandeling van OSAS. Er is echter een gebrek aan gecontroleerde studies naar de effectiviteit van intraorale apparaten en CPAP-therapie op de lange termijn bij OSAS patiënten die het gehele spectrum van de aandoening vertegenwoordigen. Bovendien zijn gecontroleerde studies schaars welke betrekking hebben op neveneffecten, geassocieerd met langdurig gebruik van intraorale apparaten.
De algemene doelstellingen van dit proefschrift zijn het evalueren van de lange termijn effectiviteit en neveneffecten van intraorale apparaten en CPAP-therapie.
Bron:
NVGPT