Glashybride kosteneffectiever dan composiet in driejarige proefperiode

Het einde van amalgaam

Er zijn verschillende materialen die gebruikt kunnen worden om tandholtes als gevolg van cariës te herstellen. Het meest gevestigde restauratiemateriaal is amalgaan, een goedkoop materiaal met langdurige werkzaamheid. Veel landen hebben echter wetgeving tegen tandamalgaam wegens de milieu-impact en biocompatibiliteit, en ook de esthetiek ervan kan beter.

Twee alternatieven

Alternatieve materialen zoals harscomposieten (CO) of glasionomeren staan daarom steeds meer in de belangstelling. CO hebben gunstige fysische eigenschappen en esthetiek, maar zijn lastiger om te plaatsen. Glasionomeren werden daarentegen traditioneel beschouwd als niet geschikt om de posterieure belasting tijdens kauwen te weerstaan.

Verbeterde materiaaleigenschappen

In de afgelopen jaren zijn de materiaaleigenschappen van glasionomeren (glashybriden, GH) echter geoptimaliseerd om hun grootste punten van slijtvastheid en buigsterkte te overwinnen. Ook worden de eigenschappen verbeterd door een coating op harsbasis aan te brengen.

Onzekerheid over werkzaamheid en kosteneffectiviteit

Er bestond onzekerheid over de werkzaamheid en kosteneffectiviteit van composieten en glashybriden, schreven de auteurs. Er liggen enkele voordelen bij GH gezien hun toepasbaarheid: in veel zorgstelsels worden de grotere toepasbaarheid en verminderde inspanning die gemoeid zijn bij het plaatsen van glashybriden in vergelijking met composietrestauraties weerspiegeld in lagere vergoedingen en plaatsingskosten.

Onderzoek in vier landen

Om de kosteneffectiviteit van composieten en glashybriden te vergelijken, gebruikten de onderzoekers gegevens uit een driejarige tussentijdse analyse. De proef vond plaats in vier universitaire ziekenhuiscentra in Kroatië, Servië, Italië en Turkije. Hierdoor konden de auteurs de kosteneffectiviteit tussen geografische gebieden vergelijken en de generaliseerbaarheid van hun bevindingen vergroten.

Elke patiënt een restauratie van elke soort

In totaal werden bij 180 patiënten elk één glashybride en één composietrestauratie geplaatst. De te herstellen tand werd willekeurig toegewezen aan de experimentele of controlegroep. De patiënten werden een week (baseline), een jaar, twee jaar en drie jaar na het plaatsen van de restauraties gevolgd.

Perspectief van betaler

Alle kosten werden bereken per tand en in 2018 Amerikaanse dollars. Om zowel de initiële en herbehandelingskosten te schatten werd uitgegaan van het perspectief van de betaler, rekening houdend met eventuele directe medische kosten. De onderzoekers meldden dat 32 patiënten afhaakten, terwijl 21 herbehandelingen kregen op 27 restauraties.

Lagere kosten voor glashybriden

De totale kosten waren lager voor GH dan CO in Kroatië, Turkije en Servië, terwijl dit verschil minimaal was in Italië. De totale overlevingstijd voor de restauraties verschilde niet significant tussen de materialen. De verschillen in kosteneffectiviteit gaven aan dat het composiet duurder was en weinig of geen voordeel opleverde, aldus de onderzoekers.

Kosten voor vervolgbehandelingen

Met name de kosten voor vervolgbehandelingen, bijvoorbeeld herstel-, endodontische of prothetische herbehandelingen kunnen hoger zijn dan de initiële kostenverschillen. Met andere woorden, hoge herbehandelingskosten kunnen de initiële besparingen teniet doen.

Vijfjarig onderzoek

De resultaten waren tussentijdse rapporten van een lopende proef van vijf jaar. De gegevens over vijf jaar kunnen aanvullende inzichten opleveren, merkten de auteurs op. Het jaarlijkse faalpercentage kan in de loop van de tijd ook toenemen naarmate de restauraties ouder worden.

Bron:
Journal of Dentistry