Peri-implantaire infecties

Peri-implantaire infecties
Peri-implantaire infecties (mucositis en peri-implantitis) komen steeds meer voor. Uit de literatuur blijkt dat peri-implantitis een steeds belangrijkere factor wordt voor verlies van implantaten. Gezien de invloed van aanwezige paropathogenen is het ontstekingsvrij maken van het parodontium voordat de implantaten worden geplaatst een essentiële stap in het implantologieprotocol. Daarnaast dient een strikt protocol te worden gevolgd in de behandeling van peri-implantitis.

Mucositis
Belangrijkste kenmerken:
Verdiepte pockets (tot 5 mm)
Bloeding na sonderen
Zwelling

Peri-implantitis
Belangrijkste kenmerken:
verticaal en/of angulair botverlies rond het implantaat
toename van de sondeerdiepte
bloeding na sonderen
pusformatie
roodheid en zwelling van de peri-implantaire mucosa
pijn en mobiliteit (In een laat stadium)

Peri-implantitis: multifactoriële aandoening
Peri-implantitis is net als parodontitis een multifactoriële aandoening waarbij bacteriën essentieel zijn, maar wellicht niet voldoende om de ziekte te veroorzaken. De bacteriën aangetroffen in peri-implantaire laesies kunnen ook worden aangetroffen bij stabiele implantaten.

Risicofactoren:
Roken
Parodontitis
Genetische gevoeligheid voor beide aandoeningen
Ongecontroleerde diabetes mellitus

Samenstelling subgingivale plaque:
Anaerobe, door gramnegatieve bacteriën gedomineerde bacterieflora met belangrijke paropathogene bacteriën zoals Porphyromonas gingivalis, Tannerella Forsythensis en spirocheten. Voor zover nu bekend is de microflora bij peri-implantitis niet anders dan bij parodontitis.

Belangrijke parameters voor diagnostiek en evaluatie van behandeling van peri-implantaire infecties:
> sonderen van pockets ( ≥5mm)
> sonderen van aanhechtingsniveau (verlies van aanhechting)
> bloeden na sonderen
> pusvorming
> meten van recessie
> mobiliteit
> meten van botverlies (röntgendiagnostiek)
> bepalen van pathogenen (microbiologische diagnostiek)

Behandeling mucositis:
Mucositis bij implantaten kan op dezelfde manier worden behandeld als gingivitis bij natuurlijke gebitselementen. Met behulp van een adequate mondhygiëne, mechanische plaque- en tandsteenverwijdering in combinatie met antibacteriële spoelmiddelen is de ontsteking meestal weg te krijgen.

Behandeling peri-implantitis:
> reduceren van de bacteriële belasting in de peri-implantaire pocket(s);
> decontamineren en het conditioneren van het implantaatoppervlak;
> reduceren/elimineren van plaatsen die niet plaquevrij kunnen worden gehouden door adequate mondhygiëne-
maatregelen;
> instellen van een effectief mondhygiëneregime om mucositis en herinfectie van de restpockets te voorkomen;
> opvullen van de ontstane botkraters (botregeneratie).

Technieken, instrumenten en materialen:
Gesloten techniek: bij ondiepe pockets en beperkte botafbraak: reiniging worteloppervlak met kunststof curettes in combinatie met antibacteriële spoelmiddelen
Open techniek: Openklappen peri-implantaire weefsel met behulp van een flapoperatie: verwijdering granulatieweefsel uit botdefecten en met direct zicht reinigen van het implantaatoppervlak.
Mechanische en chemische reiniging kan o.a. met: air abrasion, citroenzuur, etsgel, waterstofperoxide en chloorhexidine.

Antibioticumtherapie:
Het gebruik van een systemische antibioticumtherapie na mechanische reiniging van het peri-implantaire gebied kan een klinische verbetering geven van de conditie van de peri-implantaire weefsels en tevens de progressie van botafbraak stoppen of vertragen. Dit geldt niet in geval van peri-implantair botverlies bij afwezigheid van ontstekingsverschijnselen.