Vroege diagnose hypomineralisatie belangrijk

Hypomineralisatie van de blijvende molaren en incisieven komt relatief vaak voor. Wat zijn de beste behandelopties?

Introductie
Hypomineralisatie is een ontwikkelingsstoornis van het glazuur, die vooral voorkomt bij de permanente incisieven en molaren. Hypomineralisatie presenteert zich tijdens de eruptie van deze elementen. Het is belangrijk om de diagnose hypomineralisatie vroeg te stellen zodat de juiste behandeling uitgevoerd kan worden. De glazuurdefecten kunnen verschillen van mild (opaciteiten en verkleuringen) tot ernstig (post-eruptie afbraak van het glazuur). Er is nog weinig bekend over de prevalentie van hypomineralisatie. In Europa ligt de prevalentie tussen de 2,4% en 25%. De etiologie is onbekend. Vermoed wordt dat meerdere factoren een rol spelen.

Problemen bij het jonge kind
Tussen 6 en 8 jaar zullen de eerste blijvende elementen doorbreken. Gehypomineraliseerde elementen zijn veel gevoeliger dan elementen die normaal ontwikkeld zijn. Dit kan zorgen voor pijn bij poetsen en eten. Bovendien vergt een tandheelkundige behandeling extra aandacht. Een kind zal eerder pijn ervaren en er zal dus eerder verdoofd moeten worden. Ook moet er rekening worden gehouden met het ontwikkelen van angst. Indien de incisieven ook zijn aangetast, zal dit esthetische problemen met zich meebrengen.

Behandeling van molaren
Hierbij moet onderscheid worden gemaakt in de ernst:

Mild: Bruine, witte of gele kleurverandering
Hier worden vaak alleen sealants aangebracht. Er moet wel rekening worden gehouden met eventuele post-eruptieve afbraak. Indien dit het geval is, dan zullen er composiet restauraties vervaardigd moeten worden.
Gemiddeld: Verlies van glazuur
Hier wordt gekozen voor het vervaardigen van composietrestauraties. De gebruikelijke etch- bonding-primer procedure kan hierbij worden aangehouden.
Ernstig: Verlies van het glazuur waarbij ook het dentine is aangetast
Hier moet worden gekozen voor extraheren of restaureren. Bij restaureren wordt gekozen voor het plaatsen van een roestvaststalen noodkroon die de gehele kroon bedekt. Deze kroon wordt met glasionomeercement gecementeerd. Eventueel kan, op latere leeftijd, een definitieve kroon worden vervaardigd. Extractie wordt vaak alleen uitgevoerd in combinatie met orthodontie.

Ernstige vorm hypomineralisatie molaar: voor en na behandeling (roestvaststalen noodkroon).

Behandeling incisieven
De behandeling hangt af van de ernst van de hypomineralisatie. Esthetiek is de belangrijkste factor omdat er minder vaak sprake is van post-eruptieve afbraak. Dit komt doordat de incisieven minder belast worden tijdens occlusie en articulatie. Vaak wordt gekozen voor composietveneers, die eventueel op latere leeftijd vervangen kunnen worden voor porselein.

Milde vorm hypomineralisatie incisief: voor en na behandeling (composietveneer).

Conclusie
Het is belangrijk om hypomineralisatie vroeg te diagnosticeren. De behandeling wordt bepaald aan de hand van de ernst en de plaats van het element (molaar vs. incisief).

Bron:
Journal of the Irish Dental Association