Ook genen spelen rol bij parodontitis
Het is natuurlijk allang bekend dat een goede mondhygiëne essentieel is om parodontitis te voorkomen. Nieuw onderzoek wijst echter uit dat een derde van de voorkomende parodontitis door genetische factoren wordt veroorzaakt.
Meta-analyse van verschillende soorten artikelen
Dit is de conclusie van een studie die werd gepubliceerd in het Journal of Dental Research. Een internationaal onderzoeksteam voerde een meta-analyse uit om de tot dan toe onduidelijke erfelijkheid van gingivitis en parodontitis systematisch te beoordelen.
Uit bijna 20.000 artikelen die tussen 1969 en 2018 zijn gepubliceerd over de erfelijkheid van parodontitis werden 28 relevante onderzoeken geïdentificeerd. Deze werden gegroepeerd als familie-, tweeling- of genoombrede associatiestudie gebaseerd op opzet en uitkomst. In totaal bevatten de artikelen gegevens van meer dan 50.000 mensen.
Parodontitis wel erfelijk, gingivitis niet
De onderzoekers vonden dat tot ongeveer een derde van de parodontitis in menselijke populaties te wijten is aan erfelijke factoren. Er werd geen statistische relevante erfelijkheid van gingivitis gevonden.
Ernstige parodontitis meer erfelijk, erfelijkheid verschilt per onderzoeksgroep
De verschillende groepen studies lieten verschillende maten van erfelijkheid zien. De genoombrede studies toonden geen erfelijkheid aan bij matige vormen van parodontitis, terwijl deze 0,24 was bij ernstige parondontitis. Gebaseerd op de tweelingstudies werd een erfelijkheid van maar liefst 0,38 gevonden tegenover 0,15 bij familiestudies.
Verband tussen roken en verhoogde erfelijkheid
Verder werd er nog een verband tussen roken en verhoogde erfelijkheid gevonden met behulp van de genoombrede studie: de erfelijkheid van ernstige parodontitis wordt door rookverslaving verhoogd tot een half en die van alle parodontitis tot 0,30.
Dit kan op meerdere manieren worden uitgelegd. Enerzijds kan parodontitis een gevolg zijn van de genetische aanleg tot roken, anderzijds is het mogelijk dat er sprake is van een gelijktijdige aanleg voor verslaving.
Het onderzoekresultaat komt overeen met de verschillende bestudeerde populaties. Een deel van de artikelen waarop het resultaat is gebaseerd maakt wel gebruik van zelf-rapportage of niet-exacte aannames die zijn gemaakt om de erfelijkheid in te schatten. Sterke punten van de studie zijn juist de grote steekproefomvang en nieuwigheid.