Richtlijnen voor extracties bij bisfosfonaatgebruik

25 oktober 2011

Bisfosfonaten worden voorgeschreven tijdens de behandeling van een aantal botziekten. Bij intraveneuze toediening heeft dit medicijn gevolgen voor de tandheelkundige behandeling. Welke richtlijnen zijn voor u van belang?

Patiënten met botziekten als osteoporose, hypercalcemie of een maligniteit, krijgen bisfosfonaten voorgeschreven. Een van de bijwerkingen is het ontstaan van osteonecrose. Hierdoor kan er ernstig botverlies optreden. Dit komt ook voor in de kaken.
Bisfosfonaatgebruik kan dus consequenties hebben voor de tandheelkundige behandeling. Of dit zo is, hangt af van de manier van toediening: oraal of intraveneus.

Orale bisfosfonaten
Orale bisfosfonaten worden vaak voorgeschreven in geval van osteoporose. Door het gebruik van bisfosfonaten neemt de kans op botbreuken af. Bij de orale inname is de kans op osteonecrose van de kaken klein. Vooral indien de innameperiode korter is dan drie weken en er geen corticosteroïden worden gebruikt.

Intraveneuze bisfosfonaten
Bij intraveneuze toediening ligt dit anders. Deze fosfonaten worden meestal toegediend indien er sprake is van een kwaadaardige aandoening. Het gebruik van intraveneuze bisfosfonaten heeft direct invloed op de kwaliteit van leven van de patiënt. Het medicijn kan daarom niet zomaar stopgezet worden. Bovendien verlaagt het stoppen van de medicatie niet gelijk de kans op osteonecrose. Het is dus van belang om deze patiënten focus-vrij te maken voordat ze intraveneuze bisfosfonaten toegediend krijgen. Als blijkt dat een patiënt alsnog een tandheelkundige behandeling (bijvoorbeeld een extractie) moet ondergaan, dan heeft dit consequenties voor de behandeling.

Richtlijnen bij extractie
Ten eerste moet de patiënt op de hoogte gesteld worden van de kans op het ontstaan van osteonecrose in de kaken. Vervolgens moeten de volgende richtlijnen aangehouden worden.

Pre-operatief:

De patiënt moet een week van te voren beginnen met het spoelen met een chloorhexidine spoelmiddel. Ook moeten er instructies worden gegeven voor een optimale mondhygiëne.
Voorschrijven antibiotica: amoxicilline (in geval van allergie clindamycine)

Tijdens behandeling vermindering van doorbloeding vermijden:

Lokale anesthesie zonder vasoconstrictor (adrenaline) gebruiken
Zo atraumatisch mogelijk werken
Ischemia door incisie voorkomen

Post-operatief:

Zacht dieet
Twee maal daags spoelen met chloorhexidine
Antibioticagebruik nog een week voortzetten
Het is belangrijk dat de heling van de wond goed in de gaten wordt gehouden. Indien er toch osteonecrose ontstaat, dan moet de patiënt doorverwezen worden naar de kaakchirurg/specialist.

Bron:
Journal of the Irish Dental Association – Guidelines for treating patients taking bisphosphonates prior to dental extractions Rogers S et al. Volume 56, nummer 1, pagina 40 Februari/maart 2010